cazibe açıklaması
Wilchering Manastırı, Yukarı Avusturya'da, Linz şehrine 8 kilometre uzaklıkta bulunan bir Cistercian manastırıdır. 18. yüzyılda yeniden inşa edilen bina, zengin rokoko dekoruyla ünlüdür.
Manastır, eski kaleyi bu amaçla aileye bağışlayan Ulrich ve Kolo Wilchering tarafından, merhum babalarının istekleri doğrultusunda, aile Wachenburg'daki yeni kalelerine taşındıktan sonra kurulmuştur. Başlangıçta, Augustinians manastıra yerleşti, ancak 30 Eylül 1146'da Ulrich, Styria'daki Ren Nehri üzerindeki manastırdan manastırı Sistersiyenler'e devretti. Ancak, kırk yıldan kısa bir süre sonra manastırda sadece iki keşiş kaldı. Sonra dördüncü başrahip Heinrich, manastırı Burkhard'a taşıdı. 1185 yılında manastıra tekrar Ebrachlı keşişler yerleşmiş, ardından bir Cistercian topluluğu oluşturulmuştur.
Manastırın tarihi Reform sırasında neredeyse sona erdi, o zamanki başrahip Erasmus Mayer Nürnberg'e kaçtı ve burada bekarlık yeminini bozdu ve 1585'te manastırda hiç keşiş kalmadı. Manastır, yalnızca imparator tarafından atanan başrahip Alexander Lacu'nun çabalarıyla korunmuştur.
Mart 1733'te manastır binası yangınla neredeyse tamamen yok edildi. Eski Romanesk kapı, Gotik manastırın bir parçası ve birkaç mezar taşı hayatta kaldı. Abbot Johann acil onarımlar yaptı, ancak daha sonra kilise, Martino Altomonte'nin tasarımları üzerinde çalışan Johann Haslinger tarafından Rokoko tarzında tamamen yeniden inşa edildi. Sonuç olarak, Wilchering Manastırı şu anda Almanca konuşulan dünyadaki en önemli Rokoko binalarından biridir.
1940 yılında, manastır Naziler tarafından el konuldu ve keşişler kovuldu: bazıları tutuklandı ve kamplara gönderildi, bazıları ise askerlik hizmetine zorlandı. Başrahip Bernhard Burgstaller tutuklandı ve 1941'de açlıktan öldü. Binalar önce Linz'deki bir ilahiyat okuluna ve daha sonra 1944'ten itibaren bir Alman askeri hastanesine ev sahipliği yapmak için kullanıldı. 1945'te Amerikan birlikleri manastırı ele geçirdi. Keşişler aynı yıl geri döndüler. 2007 yılında manastır topluluğu 28 kişiydi.
